ارائه روشی بر مبنای اتوماتای سلولی برای مدل‌سازی توسعه آتش‌سوزی در جنگل‌های پارک ملی گلستان‌

در این پژوهش عامل­های مؤثر بر آتش­سوزی جنگل­های پارک ملی گلستان مشخص شد و سپس با استفاده از این عامل­ها، مدل‌سازی توسعه آتش­سوزی جنگل بر مبنای اتوماتای سلولی انجام شد. برای تعیین عامل­های مؤثر بر آتش­سوزی جنگل­های پارک ملی گلستان، از رگرسیون چندگانه خطی به همراه الگوریتم ژنتیک استفاده شد. برای بررسی مقدار تأثیر توان تفکیک مکانی نقشه­های مورد استفاده بر روی نتایج حاصل از مدل‌سازی، عامل­های مؤثر در توان­های تفکیک مکانی مختلف تولید می­شوند و از این داده­ها به‌عنوان ورودی الگوریتم پیشنهادی، استفاده شد. همچنین از فیلترهای همسایگی 3×3، 5×5 و 7×7 برای بررسی تأثیر فیلتر همسایگی در فرآیند توسعه آتش­سوزی جنگل به­کار گرفته شد. برای مدل‌سازی توسعه آتش­سوزی جنگل­های پارک ملی گلستان از اتوماتای سلولی استفاده می­شود که برای کالیبره­کردن آن از الگوریتم بهینه­سازی زنبورعسل، بهره گرفته شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که استفاده از الگوریتم پیشنهادی با فیلتر همسایگی 3×3 دارای دقت بالاتری نسبت به دیگر فیلترهای همسایگی است. در بهترین حالت شاخص کاپا، دقت کلی و شاخص عامل نسبی به ترتیب برابر با 92/0، 96/0 و 94/0 به‌دست‌آمده است که این نتایج برای آتش­سوزی تاریخ 26 آبان 1389 با توان تفکیک مکانی 30 متر است.